Waardigheid

For English click here

De zoon kwam terug en de vader zag hem aankomen, rende naar buiten en viel hem om de hals. Hij stonk, was smerig en had zijn vader dieper beledigd dan wij ons nu kunnen voorstellen. Maar toch omhelsde hij zijn zoon en gaf hem een jas, een ring en sandalen. Hij kreeg nieuwe waardigheid, nieuwe autoriteit. Van landloper en bedelaar werd hij een zoon. Hersteld. Vernieuwd. Vergeven.

Ineens dacht ik aan Jezus. Uitgekleed, verwond, vernederd werd Hij aan een kruis gespijkerd.
Terwijl Hij daar hing verdeelden de soldaten Zijn kleren.

Omwisseling

Jezus werd beroofd van waardigheid en menselijkheid. De verloren zoon werd bekleed met waardigheid en autoriteit. Ik had weleens gehoord over ‘de omwisseling van het kruis’: hoe Jezus allerlei dingen onderging, zodat wij dat niet hoeven mee te maken of het omgekeerde mogen ontvangen. Maar dit was me nog niet eerder opgevallen.

Jezus werd beroofd van waarde en macht, zodat wij waarde konden ontvangen en zoonschap: autoriteit, status, positie. Ik was zo onder de indruk dat ik een lied schreef dat ik op deze Goede Vrijdag graag deel. Je vindt het op Spotify en YouTube, maar nu is er ook een video met de tekst erbij: https://youtu.be/TYXBnYCDSEo?si=N8tly3wsUgcWTA4b.

De verloren zoon:

Een vader had twee zonen. De jongste zei tegen hem: ‘Geef mij mijn deel.’ De vader deed het. De jongste verkocht alles en ging met het geld op reis. Hij leefde erop los tot het op was. Er kwam hongersnood. Hij zocht een baantje en werd varkenshoeder. Terwijl hij verlangde naar de schillen die de varkens aten, dacht hij aan de werknemers van zijn vader. Die hadden wel te eten. Hij besloot dat hij terug zou gaan en zeggen: ‘Vader, het was verkeerd wat ik deed. Ik ben niet waard uw zoon te heten, maar laat me zijn als een van uw werknemers.’ Dat deed hij.

Toen hij aan kwam sjokken zag zijn vader hem. Zijn hart stroomde vol medeleven en hij rende naar hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. De zoon stamelde wat hij had bedacht, maar de vader liet de mooiste kleren halen en gaf hem een ring en sandalen. Daarna vierden ze een groot feest. ‘Mijn zoon was dood en is weer levend geworden. Hij was verloren en is gevonden,’ zei de vader.

De oudste zoon kwam terug van zijn werk en hoorde hoe er gefeest werd. Hij vroeg wat er aan de hand was en iemand vertelde hem: ‘Je broer is terug en je vader liet het beste vlees klaarmaken, omdat hij hem weer gezond teruggekregen heeft.’ De broer werd boos en liep niet verder. Toen ging zijn vader naar hem toe om hem te halen. Maar de oudste zei: ‘Ik heb mijn werk trouw gedaan en mij gaf u nooit wat om feest te kunnen vieren. Nu komt die zoon van u terug die alles erdoorheen gejaagd heeft en zet u het beste vlees op tafel.’ De vader zei: ‘Je bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. We moeten blij zijn omdat jouw broer dood was en weer levend is geworden. Hij was verloren en is gevonden.’