Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
Ik heb een nieuw codewoord. Nivea. Ik ben het spuugzat dat ik zo gemakkelijk denk te weten wat een ander bedoelt en dat anderen denken te weten wat ik bedoel zonder even te checken. Ik loop daar bij mijn kinderen ook regelmatig tegen aan. ‘Jij denkt zeker….!’ – Ehm, nee, dat was zelfs nog nooit bij me opgekomen. ‘Je moet niet steeds alles invullen!’ – O ja, je hebt gelijk. Sorry.
Daarnet moest ik weer aan dat woordje denken. Iemand appte me iets, ik begon terug te appen en toen schoot het me te binnen. Nivea. Ik verwijderde de zinnen en begon opnieuw. Nu stelde ik een vraag. Wie weet is er wel iets heel anders aan de hand. Dat bleek niet zo te zijn, maar toch, het had gekúnd.
Ik kan het iedereen aanbevelen. Nivea. Stel vragen. Vertel wat jij begrijpt uit wat de ander vertelt om te checken of het overeenkomt met wat de ander bedoelt. Ik ben nog steeds verbaasd hoe vaak ik de plank toch missla, terwijl ik als hsp en als slechthorende toch heel vaak erg goed ben in het correct invullen van de ontbrekende delen van een gesprek.
Maar lang niet altijd dus. Hoe goed je ook bent in aanvoelen, hoe goed je de ander ook kent, je kunt het mis hebben. Jouw nivea is niet, misschien wel nooit, honderd procent wat de ander echt vindt, denkt, zegt, bedoelt. Daarom dit codewoord. Nivea: Niet invullen voor een ander.