Relaties verveelvoudigd

‘Ja, en dat is er dus ook met je overleden kindje,’ zei hij. Ik kijk op, knik en merk dat er in mijn hoofd een puzzelstukje op zijn plek valt.

We hadden het over relaties. Dat er meer relaties zijn dan personen. Ik vertelde dat ik ooit ergens las dat als je een kind krijgt, je er niet één relatie bij krijgt, maar veel meer. Het hielp me begrijpen waarom ik het soms zo ontzettend ingewikkeld vond.

Verveelvoudiging

Als je een kind krijgt, krijg je er niet één relatie bij, maar minstens zeven: jouw relatie met het kind en zijn of haar relatie met jou, die van je partner met het kind en andersom, en de relatie van jou en je partner samen met het kind en dat dan ook vanuit je partner en vanuit het kind. Elke relatie heeft een andere dynamiek en in al die relaties heb je een rol, een plek. Ze groeien en ontwikkelen, ten goede of juist niet.

Komt er een tweede kind bij, dan verdubbelt dat aantal relaties niet, maar het verveelvoudigt: jouw relatie met kind 2 en van kind 2 met jou, die van je partner met kind 2 en van kind 2 met je partner, die van kind 1 met kind 2 en die van kind 2 met kind 1, die van jou en je partner met kind 2, die van jou en je partner en kind 1 met kind 2, die van jou en kind 1 met kind 2 en die van je partner met kind 1 en kind 2. En die dan ook nog allemaal vanuit kind 1; en vanuit kind 2. Dat zijn al negentien relaties.

Bij een derde komen er nog veel meer bij en bij een vierde daar weer een veelvoud van.

Ik wilde (en wil) elk van mijn kinderen helpen groeien in hun relaties en toen ik begreep dat het er zoveel waren, begreep ik ook waarom ik dat soms best moeilijk vond.

Ook met je overleden kind

Toen zei hij dat: ‘dat is er dus ook met je overleden kindje’. Ik heb dat gevoeld, maar niet bewust geweten. Die relaties met Amanda zijn er, maar konden niet echt ontwikkelen en gaan alleen van de levenden uit, denk ik. Maar er zijn wel dynamieken en het verklaart waarom samen rouwen zo moeilijk is. Niemand heeft precies dezelfde relatie met Amanda, gevoelens spelen niet op hetzelfde moment bij iedereen even sterk op en het maakt uit met wie van de anderen je samen bent.

Ben ik met Amanda alleen, of eigenlijk met mijn verdriet om haar, dan is dat anders dan als ik met mijn Lief ben en met zijn verdriet als dat opspeelt, of met het mijne, of dat van ons allebei. Ben ik met een van mijn levende kinderen samen, dan is daar soms ook zijn of haar verdriet, of het mijne, of dat van ons allebei.

Ingewikkeld? Dat is het. Maar ik vond het fijn dat hij hier de vinger oplegde. Het ontrafelt en verduidelijkt iets wat er onder de oppervlakte gewoon is. Hij hielp me ook om daar dan maar even stil bij te staan en het te voelen. Je kunt er verder niets aan doen. Het is zoals het is. Maar woorden eraan geven helpt wel.

‘Ze is aanwezig in haar afwezigheid,’ zei ik. En dat is ze.

Zie ook aanwezigheid in afwezigheid

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: