Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
For English, click here
Geef mij nu je angst
Ik geef je er hoop voor terug
Geef mij nu de nacht
Ik geef je de morgen terug
Zo eindigde gisteren de tiende editie van The Passion op televisie. Honderden Nederlanders kwamen meezingend in beeld. Het was ontroerend en het was prachtig. Ik kreeg een brok in mijn keel. Wat is het bemoedigend als mensen elkaar een hart onder de riem willen steken. Elkaar willen helpen. Zoals Johny de Mol in zijn verslaglegging ook maar bleef herhalen.
Ik voelde ook verwarring en juist hopeloosheid. Kan jij het echt? Wilde ik vragen. Kan jij mijn angst overnemen en me er hoop voor teruggeven? Wat is hoop eigenlijk? En: hoe doe je dat: je angst weggeven?
Ik voel het ook. Ik verlang ernaar om angst weg te nemen. Elke dag loop ik een rondje door de polder en let er op dat ik afstand houd. Ik voel de angst van de mensen die ik tegenkom. Ze gaan nog even iets meer opzij als we elkaar passeren. Sommigen hebben mondkapjes voor. We zien elkaar als paria, leprozen die elkaar nauwelijks of juist overdreven begroeten. Ik zocht de eenzaamheid op in mijn wandeling, maar de eenzaamheid die dit wakker roept, is verstikkend en ik doe het enige wat ik kan bedenken: ik stamel goedendag en mompel een gebed. Zegen hem, Heer, zegen haar.
Ik geef je er hoop voor terug. Maar wat is hoop en hoe krijg je die? Twee jaar geleden worstelde ik wekenlang met die vraag. Ik vroeg mijn voorganger waarover ik een lied kon schrijven en hij wees me op de jaartekst van onze kerk. Romeinen 15:13: De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.
‘De gemeente en iedereen heeft het nodig om over hoop te horen’, zei hij, ‘zeker in het licht van al het nieuws dat we horen over oorlogen en natuurrampen’. Dit was ruim voordat Corona kwam en vandaag besef ik dat het actueler is dan ooit. Hij legde uit dat hoop in het Grieks ‘elpidos’ is en ‘expectation of what is certain’ betekent. Dus geen hoop in de zin van: ‘ik hoop dat het morgen mooi weer is’. Want dat is niet zeker. De hoop waar Romeinen naar verwijst is zeker. Ik kon er niet veel mee. Ik voelde geen hoop en dacht niet hoopvol en een lied over hoop schrijven als je zelf helemaal geen hoop voelt, is echt moeilijk.
Ik besloot de Heilige Geest te vragen me te helpen, want Hij is de bron van hoop en kracht, zoveel begreep ik wel uit dit vers. Ik las Romeinen een aantal keer helemaal in alle vertalingen die ik kan vinden. Ik moest weten wat het betekent om dat wat zeker is te verwachten. Om te hopen. Ik las en bad of God me wil laten zien wat het betekent, wat er in het lied moet komen. Omdat ik authentiek wil zijn en geen lied wil schrijven dat misschien objectief juist en waar is, maar ik eigenlijk niet zelf vanuit mijn hart kan zingen, kwam ik in een moeilijke strijd terecht.
Romeinen heeft het over Abraham. Hij moest jaren wachten voordat de beloften van God vervuld werden. Hij bleef hopen. In de tekst wordt God zelf de God van hoop genoemd. Sterker nog. Hij ís hoop. Hij is zelf onze hoop. Het gaat er niet persé om dat we hopen dat al onze wensen worden vervuld. Het gaat er om dat we onze hoop vestigen op Hém, wat er ook gebeurt.
‘Vertrouw je God nog?’ vroeg iemand ons toen Amanda overleden was. In de worsteling met deze vraag ontdekte ik dat het ook ging om deze vraag: Waarvóór vertrouw je God? Vertrouw je op Hem dat al jouw plannen tot stand komen, jouw wensen uitkomen, jouw interpretaties van wat God zegt, kloppen. Dan komt er altijd een moment waarop blijkt dat dat vertrouwen wankel is.
Vertrouw je Hem zelf, Zijn karakter, Zijn hand in je leven, Zijn belofte dat Hij bij je is. Dan heb je toch vaste grond onder je voeten. Wat er ook gebeurt. Niemand rooft jou uit Zijn hand.
Ik kwam erachter dat dat de hoop is die zeker is: Hij is met mij. Hij is met jou. Toen ik klaar was met studeren en interpreteren, schreef ik een lied dat verbazingwekkend hoopvol is en toch recht doet aan de wanhoop die toen nog steeds in mijn hart woedde en vandaag, twee jaar later als een antwoord voelt op de hartenkreet van zoveel mensen die eenzaam strijden met hun angst en hun verlangen naar dat het uitkomt: Ik geef je er hoop voor terug.
God of hope
Let the God of hope
Fill us with all joy
Fill us with all peace
As we trust in Him
So that we overflow, overflow in hope
By the power of the Holy Spirit
Fully persuaded that He’ll do as He promised
For He Himself is our hope
So that we can rejoice, can rejoice in trouble
By the power of the Holy Spirit
Fully aware that He’s there with us
For He Himself is our hope
Pingback: Give Me Your Fear – Ineke Marsman-Polhuijs