Vijf jaar

Ik ben nog steeds niet goed in rouwen
wel in tranen hard wegdouwen
en mijn geliefden fel afsnauwen
zonder dat ik weet waarom

Totdat na een aantal dagen
mijn hart mij komt bevragen
en ik blijf mopperen en klagen
En ik ineens bij tranen kom

Ik wil niet herdenken en niet stilstaan
bij wat was maar nooit zal gaan
maar daarmee doe ik ook geen recht aan
liefde die niet sterven kon

Dus vieren we vandaag een leven
dat niet bij ons is gebleven
en toch in ons werd verweven
en dat is zowel mooi als stom

Ineke Marsman-Polhuijs, mamma van Susan Amanda Marsman ❤️ 22-03-2017

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: