Mislukt

Ik nam me voor te vasten in de veertigdagentijd, maar het is me niet gelukt. Toen besloot ik om opnieuw met mijn gezin een sedermaaltijd te houden. Dat deden we vorig jaar voor het eerst en dat was werkelijk bijzonder. Maar ik dacht er te laat aan en nu pakt de pijn in mijn rug de ruimte in mijn hoofd die ik daarvoor had willen gebruiken. Toen dacht ik: ik zing een lied voor de camera en stuur dat de wereld in, als eerbetoon aan degene door wie wij Pasen vieren. Maar dat gaat ook niet lukken.

Ik zucht en staar naar buiten, langs de bos rozen die ik kreeg van een vriendin. Mijn oog valt op het kaartje dat een anoniem persoon mij stuurde deze week. Er staat in het Engels op:

Dat de geest van hoop die Pasen brengt jou mag helpen tevredenheid te vinden in kleine dingen…
Dat het jouw geloof mag verdiepen in de Heer daarboven, want Hij gaf ons leven en eeuwige liefde…
Dat Christus in je hart mag wonen nu en altijd.
Vrolijk Pasen!
Want in Hem leven en bewegen en zijn wij.

Deze woorden had ik zo nodig deze week toen alles weer eens anders liep dan ik in mijn hoofd had.
Misschien jij ook wel. En omdat ik het nu even niet zingen kan, maar wel schrijven, geef ik hieronder de tekst van het lied weer dat ik schreef.

Ik wens je een betekenisvolle Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Paaszondag toe.

Plaats een reactie