Ineke
Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
Zegen
Pasen 2016. Ik ben weer in een burn-out beland en het herstel wil maar niet komen. Mijn zusje heeft nieuws gehad dat geen moeder ooit wil horen. Met mijn kind gaat het steeds slechter in plaats van beter. Mijn gezin is naar de kerk, ik ben alleen en voel me alleen.
Iemand stuurde mij die week een link naar een lied en die ochtend besluit ik het te luisteren. Het lied dringt door in delen van mij waar ik niet graag iets toelaat. De woorden maken me woest en tegelijkertijd overtuigen ze me.
Ik kan het bijna niet verdragen, voel me wanhopig, moedeloos en bang voor de toekomst. Voor het eerst van mijn leven schreeuw ik het letterlijk uit naar God, huil hard en dan bid ik. Voor mijn zusje, voor mijn kind en voor mijzelf. Pas veel later kan ik zien dat dit het begin was van herstel – en een voorbereiding op dingen die nog stonden te gebeuren en waarin ik het nog vaker uit zou schreeuwen.
Pasen 2022. Mijn gezin is weer naar de kerk zonder mij. Ik voel me opnieuw alleen, terwijl ik de livestream kijk en twee van mijn kinderen enthousiast mee zie doen. Ik probeer te vechten tegen het gevoel dat ik erbuiten sta, dat niemand me mist, dat het niet uitmaakt wat ik doe, denk, of geloof.
Ineens denk ik terug aan Pasen 2016 en denk na over Pasen in het algemeen. De dood heeft niet het laatste woord, deze pijn ook niet. Het dondert wél of Jezus opgestaan is of niet, in tegenstelling tot wat Ruud de Wild zei in de Passion afgelopen donderdag. Want doordat Hij opstond laat Hij zien dat er hoop is, in welke situatie ik me ook bevind.
Deze pijn, dit verdriet, deze eenzaamheid. Het komt goed. De Heer is waarlijk opgestaan.
Dit was het lied dat iemand me doorstuurde (vertaling eronder):
We pray for blessings, we pray for peace
Comfort for family, protection while we sleep
We pray for healing, for prosperity
We pray for Your mighty hand to ease our suffering
And all the while, You hear each spoken need
Yet love us way too much to give us lesser things
‘Cause what if Your blessings come through raindrops
What if Your healing comes through tears
What if a thousand sleepless nights are what it takes to know You’re near
What if trials of this life are Your mercies in disguise
We pray for wisdom, Your voice to hear
We cry in anger when we cannot feel You near
We doubt Your goodness, we doubt Your love
As if every promise from Your word is not enough
And all the while, You hear each desperate plea
And long that we’d have faith to believe
‘Cause what if Your blessings come through raindrops
What if Your healing comes through tears
What if a thousand sleepless nights are what it takes to know You’re near
What if trials of this life are Your mercies in disguise
When friends betray us
When darkness seems to win
We know the pain reminds this heart
That this is not
This is not our home
It’s not our home
‘Cause what if Your blessings come through raindrops
What if Your healing comes through tears
And what if a thousand sleepless nights are what it takes to know You’re near
What if my greatest disappointments or the aching of this life
Is the revealing of a greater thirst this world can’t satisfy
And what if trials of this life
The rain, the storms, the hardest nights
Are Your mercies in disguise
We bidden voor zegeningen, we bidden voor vrede
voor troost voor familie en bescherming als we slapen.
We bidden voor genezing en voor voorspoed,
dat Uw machtige hand ons lijden verzacht.
En al die tijd hoorde U iedere nood die uitgesproken werd
Wat als Uw zegen komt in regen.
Wat als Uw genezing komt door tranen.
Wat als er duizend slapeloze nachten nodig zijn voordat we weten dat U dichtbij bent
Wat als de moeilijkheden in dit leven
vermomde genade is.
We bidden om wijsheid, dat we Uw stem horen.
We roepen het uit van boosheid als we U niet dichtbij voelen.
We twijfelen aan Uw goedheid, we betwijfelen Uw liefde
alsof de beloften in Uw woord niet genoeg zijn
en al die tijd hoort U ons wanhopige smeken
en verlangt ernaar dat we het geloof hebben om te geloven
Maar wat als Uw zegen komt in regen.
Wat als Uw genezing komt door tranen.
Wat als er duizend slapeloze nachten nodig zijn voordat we weten dat U dichtbij bent
Wat als de moeilijkheden in dit leven
vermomde genade is.
Als vrienden ons in de kou laten staan
Als het duister lijkt te winnen
Weten we dat de pijn ons hart eraan herinnert
Dat dit het niet is, dit is niet ons thuis. Het is niet ons thuis.
Wat als mijn grootste teleurstellingen of de pijn van dit leven
de openbaring is van een grotere dorst die deze wereld niet kan lessen
En wat als de moeiten van dit leven – de regen, de stormen, de moeilijkste nachten
Uw vermomde genade is.
Ineke 