Ineke
Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
Come To The Water
For English click here
We zongen Oceans in de kerk. Het was een paar maanden nadat we Amanda hadden begraven. Ik zong dat lied altijd met mijn hele hart. Ik wilde wandelen in geloof, waar God ook maar leidt. Maar nu kon ik het niet meer meezingen. Wat als ‘gaan waar Hij maar leidt’ betekent dat ik nog een kind verlies? Opeens besefte ik dat ik God niet meer zo vertrouwde.
Een paar maanden later kom ik op een songwriters retreat. Ik ga naar een workshop over luisteren naar God. De leider nodigt ons uit op te schrijven wat ons bezighoudt. Daarna om het papier in het midden neer te leggen om het symbolisch aan God over te geven. Dan zijn we stil en vragen God wat Hij ons wil laten zien.
Ik ‘zie’ een man op het water staan. Ik ben zelf op het strand en zie hem in de verte. Misschien is het een surfer, denk ik. De zee is rustig en opeens breekt de zon door, precies boven de man.
We vertellen elkaar wat we zagen en bidden opnieuw. Ik ‘hoor’ een regel uit een liedje van Live: ‘Run to the water. I find you there’. Dat is geen christelijk liedje. Ik vind het grappig. Ik ben gek op de muziek van Live. God weet dat natuurlijk.
Maar wat moet ik ermee? Ik weet het niet. Totdat mijn maatje zegt: ‘Joh, is die man niet gewoon Jezus?’ Verbaasd kijk ik haar aan. Ik moet meteen aan Oceans denken en realiseer me ineens dat Jezus me uitnodigt om op het water te lopen. In dat licht.
Ik ga naar mijn kamer en luister naar Oceans. De laatste zin raakt me: ‘in the presence of my Saviour’. In de aanwezigheid van mijn Redder. Dat zei mijn maatje ook: ‘Maar Ineke, je loopt toch niet alleen op dat water. God is er altijd bij!’ Dat is waar. Met mijn hoofd weet ik het. En als ik eerlijk terugkijk, kan ik geen moment aanwijzen waarop ik echt alleen gelaten ben. Ik was altijd in de aanwezigheid van mijn Redder.
Ik kniel neer, huil en bid. Dat ik het niet durf, maar ergens diep van binnen wel wil. Hem vertrouwen. Ik weet gewoon niet hoe. Dan beschrijf ik wat ik zag in een lied. De maanden daarna zing ik het keer op keer. Do I dare to trust again? Lay my life back in His hands? As He calls me to the water…
Vorige week kwam dit liedje uit op Spotify. Het staat ook op mijn cd (door mijn cd en/of boeken te kopen, steun je me).
Standing on the beach, almost on my own
Looking at the sea, all is calm and quiet
Suddenly a man is walking on the water
The sun breaks through the sky, he’s right there in the spotlight, saying:
Come to the water, it’s where you’ll find me
Come to the water, ’cause you’ll find me there
Come to the water, take my hand now
Come to the water, ’cause you’ll find me here
I’m still standing there, looking from afar
Wondering if I should accept his invitation
I’ve been there before, when the waves were rough
Now it’s calm and still and with some hesitation I decide to
Come to the water, it’s where I’ll find him
Come to the water, ’cause I’ll find him there
Come to the water, I take his hand now
Come to the water
Do I dare to trust again?
Lay my life back in His hands?
When He calls me to the water
I’ll be listening
Ik sta op het water, ben bijna helemaal alleen
Kijk naar de zee, alles is kalm en stil
Plotseling loopt er een man op het water
De zon breekt door, hij staat in de schijnwerpers en zegt:
kom naar het water, daar vind je mij
kom naar het water, want daar vind je mij
kom naar het water, neem nu mijn hand
kom naar het water, daar vind je mij
Ik sta daar nog steeds, kijk van een afstand
Vraag me af of ik zijn uitnodiging aan zal nemen
Ik ben daar eerder geweest, toen de golven heftig sloegen
Nu is het kalm en stil en aarzelend besluit ik:
naar het water te komen, dat is waar ik hem vind
naar het water te komen, want daar vind ik hem
naar het water te komen, ik pak zijn hand vast
naar het water te komen
Durf ik hem weer te vertrouwen?
Mijn leven weer in zijn handen te leggen
nu hij me naar het water roept
zal ik luisteren
Ineke 