Ineke
Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
Ik wil zien wat je zegt
Ze feliciteerde me met mijn verjaardag met een grappige foto van haarzelf. Zo leuk om haar te zien. Toen ik het even op me in liet werken, kreeg ik tranen in mijn ogen. Niet omdat zij op de foto stond, maar omdat ze een mondkapje draagt. En niet zo maar een mondkapje. Het heeft een venster en ik kan haar mond zien. Ze blijft zichtbaar. Ik voelde me zo dankbaar.
Er is iets met die mondkapjes. Ze geven me de kriebels en een wat angstig gevoel. Steeds als ik foto’s zie van mensen met die dingen op, of berichten lees dat ze hier misschien verplicht worden, voel ik lichte paniek en nu weet ik waarom.
Als jij een mondkapje draagt, raak ik nog meer geïsoleerd. Want als ik je mond niet zie, kan ik je niet goed verstaan. Ik moet kunnen zien wat je zegt want alleen horen is meestal niet genoeg.
Ik heb een onzichtbare handicap. Als je goed kijkt, kun je wel een hoortoestel zien zitten, maar verder merk je het niet aan mij. Het lukt me prima om te functioneren maar het gaat niet vanzelf. Ik heb zo mijn handigheidjes om mee te komen in de gewone horendenwereld en liplezen is daar de belangrijkste van. Precies dat maakt een mondkapje onmogelijk.
Dat mondkapjes een veilig gevoel geven en in een aantal situaties hoogstnoodzakelijk zijn, begrijp ik. Toch hoopte ik hevig dat ze verder niet gebruikt gingen worden in Nederland. Maar inmiddels worden ze in het openbaar vervoer verplicht en kom ik overal advertenties tegen die ze aanprijzen. We kunnen elkaar daardoor weer ontmoeten, maar ik voel me er juist geïsoleerder door.
Net als bij de tandarts. Hij draagt altijd zo’n ding en we kijken nooit erg naar elkaar uit, vermoed ik. Hij is sowieso wat moeilijk te verstaan, maar met een mondkapje kan ik niets maken van de geluidsstroom die mijn kant op komt. Ik heb mijn Lief vaak als vertaler mee genomen, maar dat kan niet altijd. Uiteindelijk vonden we een weg waarbij hij zijn kapje op en af doet: op als hij zijn taken uitvoert, af als hij iets vraagt of vertelt wat hij gaat doen. Ik ben blij met zijn begrip en manier van werken, al zal ik de volgende keer mijn Lief weer strikken, want het zal ook bij de tandarts nu wel anders gaan.
Maar het kan dus allebei. Een mondkapje opdoen én zichtbaar blijven. Ik ben hier zo blij mee en stel voor dat we allemaal voor dit model kiezen. Dus als je in het openbaar verstaanbaar wilt blijven, maar toch een mondkapje moet dragen, gebruik er dan een met een venster. Zodat ik (en vele andere onzichtbare doven en slechthorenden) kan zien wat je zegt.
Mijn schoonzus Anette Polhuijs maakt en verkoopt de mondkapjes zelf. Voor meer info kun je haar mailen: Polhuisje72@gmail.com
Ineke 