Gedichten

24 juni 2017 · toen ik 38 weken zwanger had moeten zijn. (English)

Ik wandel stevig, almaar door.
Doorgaan, doorgaan, net als in het echte leven.
Geen keus, hoe verward of bedroefd ook,
het leven dendert verder.

Kun je het aan mij zien?
Dat mijn hart verscheurd en verward is?
Is mijn gezicht grauw van verdriet, zijn mijn ogen donker?
Is aan de buitenkant waarneembaar dat vanbinnen niets meer klopt,
er geen steen op de andere is blijven liggen?

Ik wandel stevig verder, honden en mensen voorbij.
Ik durf ze niet aan te kijken, want dan stromen de tranen weer.
Gaat dit ooit over? Houdt dit ooit op? Dat alles mij herinnert aan mijn dochter,
dat ik haar zo vreselijk mis?

Steeds weer die beelden die in mijn hoofd opkomen, uit het niets.
De doodstille echo, afschuwelijk onthullend onheil.
Haar prachtige lijfje, pasgeboren lief levenloos opgekruld klein mensje.
Haar oogjes die niet zien, haar handjes die niet grijpen, haar mondje dat niet zoekt.
Het dichte mandje bedekt met rozenblaadjes
om lieflijk te laten lijken wat afschuwelijk is.
Of om lief toe te dekken wat zo kostbaar is.

Ik wandel verder, wil die chaos uit mijn kop, orde in mijn denken krijgen.
Ik zoek God in dit alles en weet dat Hij er is, maar wil er niet bij stilstaan.
Ik wandel liever, ren, strompel.
Als ik maar blijf bewegen, kan ik niet vallen.
Stilstaan is achteruitgang toch? Of klopt dat niet.

Als ik rust in mijn gedachten en vrede in mijn hart wil,
moet ik stil zijn en wachten. Iets in mij weet dat wel.
Maar als ik het nu niet kán,
als ik nu eenmaal alleen maar kan rennen?
Kan ik vertrouwen dat Hij mij tegemoet rent als ik schreeuw om hulp,
om Hem?

Ik wandel door, iets rustiger geworden.
Wil nog steeds haar naam in mijn lichaam graveren,
aan iedereen vertellen hoe prachtig ze was en hoe erg ik haar mis.
Maar het is niet uit te leggen, de precieze woorden vind ik niet.
Ik kan alleen maar blijven beamen wat we steeds opnieuw weer luisterden.
We are not alone, we are not alone, God is with us.

9 september 2017. (English)

Mijn kind, ik mis je zo.
Je zou twee maanden zijn geweest gisteren.
Ik zou je net hebben gevoed, boertje laten, knuffelen.
Je zou naar me hebben gelachen en gekraaid naar pappa die met je stoeit.
Ik zou je mee hebben genomen naar het feest.
Je zou mee op de foto.
Maar je was er niet.
Je naam werd niet genoemd.
Ik moest met mn incomplete gezin op de foto.
Met dat hartverscheurende gevoel dat het nooit meer hetzelfde zal zijn.
Je nooit met zn allen op de foto komt.
Niet hier.
Ik weet niet hoe ik verder moet zonder jou.
Maar ik weet dat ik wel zal moeten.
Ik mis je zo, mijn kind.

30 november 2017.

Ik maakte een Baby-album en schreef er het volgende gedichtje bij:

Al hebben je voetjes niet gelopen
zelfs niet bewogen
toen je kwam.

Toch ben je onze wereld in geslopen
hebt ons bewogen
zette ons in vlam.

Je hebt een afdruk nagelaten
een spoor dat onuitwisbaar is
Ik kan er uren over praten,
zo groot is ons geluk en ons gemis.

Ons geluk, want je was welkom, prachtig en perfect.
We hebben zo vaak zitten danken voor je, jij was een geschenk.
En ons gemis, want wat hadden we je graag hier op zien groeien
Je zien spelen en je met de andere kinderen zien stoeien.

Jou toevertrouwen aan de aarde waaruit God je had gevormd was het moeilijkste wat er is.
Maar hoe klein je ook was, jouw kwetsbaar bestaan was tegelijk jouw krachtige getuigenis.
Je bewees het bestaan van een Schepper.
Zo wonderlijk mooi werd je gevormd in mijn schoot.
Je bewees het bestaan van Liefde.
Zo diep is onze trots en onze rouw sinds jouw dood.

Al hebben je voetjes niet gelopen
zelfs niet bewogen
toen je kwam
Toch liet je een afdruk achter,
een spoor,
en mijn hart getuigt ervan.

22 maart 2018. Amanda’s eerste geboortedag:

Een jaar geleden werd ze geboren
zonder haar stem te laten horen.
En vandaag staan we stil bij haar korte leven
dat voor ons verborgen is gebleven.

We zijn blij dat ze heeft bestaan
en dankbaar voor wat God in ons hart heeft gedaan.
Haar leven was niet voor niets
want voor ons en voor God betekent ze iets.

Amanda: gewenst, en geliefd,
die de aarde voor de hemel achter zich liet,
ze is ons voorgegaan, ze is waar ze zijn moet.
En als wij straks sterven, worden we ook door háár begroet.

5 december 2019, pakjesavond

Geen cadeautjes voor mijn meisje
Want ze is hier niet
Geen rijmpjes voor mijn kleintje
Want ze hoort het niet
Geen gilletjes van blijdschap
Geen geritsel van papier
Want ze is niet hier

Dus ga ik naar de bloemist toe
Koop weer lelies, kies vijf stuks
Realiseer me nu pas dat ik dat steeds doe
en ook dat weer onbewust

Ik schrijf gedichtjes voor mijn kinderen
Zoek naar woorden voor plezier
kan ondertussen niet verhinderen
dat ik verlang naar haar ook hier

Het is zo moeilijk geen verdriet te voelen
op dagen van ‘gezellig met zijn allen’
omdat we dan ook die ene bedoelen
die ons nu juist al is ontvallen

dus schrijf ik nu alsnog een gedicht
ter ere van het kind dat het niet kan ontvangen
alsof ik toch mijn liefde richt
op haar naar wie ik nog steeds zo kan verlangen

en ik besluit met heel mijn wil en alles wat ik heb te geven
te genieten van wat zich onder mijn neus bevindt
terwijl in mijn hart mijn liefde voor haar blijft leven
en ik óók plezier heb in mijn Lief en mijn kinderen en natuurlijk de Sint

22 maart 2020 Only I cried, (het lied kun je hier horen)

I held her tiny body in my hand
Admired her with awe and love
Amazed by how she looked and lay asleep
Reflecting life while she was gone

Only I moved,
Only I cried,
Only I was watching her
She did not look,
Made no sound at all
She could not receive my care

I held her tiny body in my hand
Hoping her heart would beat again
But she just lay there still and beautiful
Declaring wonders to my woe

Only I moved,
Only I cried,
Only I felt crushed inside
She did not feel,
Wasn’t there at all.
Still she showed me there’s a God

She was wonderfully made
She was crafted by an artist
A masterpiece of God
She called to worship Him
In all my ache and grief
She testified of God

Only I move,
Only I cry,
Only I can feel the void
She has no need,
She is safe with Him,
She just taught me He is God

I hold her tiny imprint in my heart
And honor Him who knows my pain

Lyrics and Music by Ineke Marsman-Polhuijs ©2020

Vertaling:
Ik hield haar kleine lijfje in mijn hand
Bewonderde haar met ontzag en liefde
Ik stond versteld over hoe ze eruitzag en lag te slapen
Ze weerspiegelde leven terwijl ze er niet meer was

Alleen ik bewoog
Alleen ik huilde
Alleen ik keek naar haar
Zij keek niet,
Maakte geen enkel geluid
Ze kon mijn zorg niet ontvangen

Ik hield haar kleine lijfje in mijn hand
Hoopte dat haar hart weer zou gaan kloppen
Maar ze lag daar maar, stil en mooi te zijn
Vertelde van wonderen aan mijn verdriet

Alleen ik bewoog
Alleen ik huilde
Alleen ik was kapot van binnen
Ze voelde niets
Was er niet eens
Toch liet ze me zien dat er een God is

Ze was wonderlijk gemaakt
Ze was geweven door een artiest
Een meesterwerk van God
Ze riep op om Hem te aanbidden
In al mijn pijn en rouw
Getuigde zij van God

Alleen ik beweeg
Alleen ik huil
Alleen ik voel de leegte
Zij heeft niets nodig
Zij is veilig bij Hem
Ze leerde me slechts dat Hij God is

Ik houd haar kleine afdruk in mijn hart
En eer Hem die mijn pijn kent

9 mei 2020 Mother’s heart

This mother’s heart, created to cherish
To care and to comfort, those who are near her.
This mother’s heart, broken and fractured
In life’s circumstances, through loss and hurt

This mother’s love, strong as a lion
Fights like a tiger to shield what’s hers
This mother’s love, scattered, expanded
To lavish the ones that love her loved ones

Night and night, kneeling down
Bringing all before the Lord
Surrendering dreams and fears
Acknowledging He’s in control

This mother’s heart was never abandoned
But tender reflecting the love of God
This mother’s heart, damaged and injured
Pictures the hurt of God wanting us

This mother’s love, always renewing
Through all the serving deepened and sure
This mother’s love, painful and glorious
Mirrors the deepness of Gods love for us

Vertaling:
Dit moederhart, geschapen om degenen om haar heen te koesteren, te zorgen en te troosten.
Dit moederhart, gebroken en beschadigd in de omstandigheden van het leven, door verlies en pijn.

Die moederliefde, sterk als een leeuw, vecht als een tijger om wat van haar is te beschermen
Die moederliefde, verbrijzeld, uitgebreid naar degenen die haar geliefden lief hebben.

Nacht en nacht, neergeknield, alles bij de Heer gebracht
Dromen en angsten overgegeven,
erkend dat Hij de controle heeft

Dit moederhart was nooit verlaten maar weerspiegeld kwetsbaar de liefde van God
Dit moederhart, beschadigd en gewond laat de pijn van God die naar ons verlangt zien

Die moederliefde, die zich altijd vernieuwd door het dienen verdiept en zeker
Die moederliefde, pijnlijk en glorieus, weerspiegelt de diepte van Gods liefde voor ons.

9 oktober 2020 Schakelen (coronatijd)

Langzaam liep mijn agenda weer vol
Een afspraak hier, een opdracht daar
Veel tijd alleen
gedachten ordenen
verwoorden
verklanken
Er kwam weer ritme
mijn hoofd liep niet meer over
ruim voor de dag om was

Ik was weer omgeschakeld
naar gewoon normaal
met anderhalve meter afstand
wat gewoon niet normaal is.

Toen kwam de brief
Uw kinderen krijgen alternerend onderwijs
Concreet
drie van de vijf schooldagen een kind thuis
met onderwijs op afstand
en aanwezigheidsplicht
alleen werkt dat dus niet zo
voor ieder kind
of ouder

Ik hoop dat terugschakelen
iets sneller gaat

2 februari 2021 Presteren

Het leven is zoveel meer
dan wiskundesommen
en grammaticale regels

Zoveel meer dan
runkeeper aan hebben staan
als je gewoon lekker naar buiten gaat

Het leven is niet in cijfers te vatten
Een drie zegt eigenlijk niets anders dan
dat je de stof niet begreep
of de vraag

Het leven is zoveel meer
dan werkende wifi
en gemaakte p.o.’s

Het is meer dan om zes uur eten
Je vaardigheden trainen
en wc’s schoonmaken
voordat bacteriën het winnen
van zeep

Het leven is als ademhalen
als de lucht die je buik vult
en kalmeert

Het leven is de aanraking
in het voorbijgaan
het geneurie van iemand
die gewoon leeft

Het leven is nu
en het is kostbaar
en gaat om of ik mij
aan dit moment toevertrouw

Dit thuisonderwijsseizoen
besluit ik presteren naar buiten te verbannen
wil ik meer het leven omarmen
en je gewoon ervaringen op laten doen

10 februari 2021 Butterfly (het lied kun je hier horen)

Toen mijn oudste een half jaar naar het buitenland ging:

Butterfly, there you go, on your own, into the world
Beautiful butterfly, you’re ready now, free to go and learn abroad
Butterfly, beautiful daughter mine

It seems not long ago I held you in my arms and fell in love
Prayed that I could help you go through all that’s good and all that’s tough
And you just kept on growing stronger in body, soul and mind and faith
Your blue eyes filled with life and wonder ready to investigate

Butterfly, you must go, explore, impress and help the world
Beautiful butterfly, I love you so, I’m proud to be always your mom
Butterfly, beautiful butterfly

It was a joy to watch you growing and to raise and nurture you
there’s so much I keep on learning of who you are and what you do
Can I say:
Just go on, my darling?
You’re ready, free and safe to go
Trust you always will be shining,
my precious girl, I’m proud of you

Grow!
Explore the world
Fight!
For what is yours
Go!
Wherever He leads
Fly!
Enjoy what He gives and
be who you are in Him

Grow!
I will be there
Fight!
I will be there
Go!
I will be there
Fly!
I will be there
always be there for you
Butterfly

26 augustus 2021 op de camping

Hoe zou het zijn met jou hier bij me
In de tent op de camping
Rondrennend op je blote voetjes
Haren nog snel in staartjes gedaan
Naar de kalfjes, flesje geven
Met Zus paarden glanzend borstelen
Pas op er komt weer een tractor,
Houd haar tegen Grote Broer!
Wat rijden ze hard zeg, niet normaal
Blijf bij me, dichtbij mij Amanda
O nee, je bent niet hier

2 november 2021 Het is bijna teveel

Het is bijna te veel
en ik vertelde niet eens alles.
De woorden raken me

Eigenlijk vind ik het zelf ook
Het is veel
en misschien bijna teveel

Maar toch ben ik er nog
Ik leef en groei en ontwikkel me
Ging door

Niet zonder slag of stoot
Niet alsof er niets gebeurd was.
Ik leer steeds meer eerlijk achterom te kijken
maar minder door mijn verleden te laten bepalen

Het gepest beschadigde mij
Mijn gehoor is niet zoals het moet zijn
Beperkingen kleurden mijn beleving van het leven
Dood denderde mijn leven in en walste me bijna plat
Het is bijna teveel

Maar ik ben er nog en ik kan niet anders zeggen dan: ‘Dank U Heer, dat U er was.
Als U er niet was geweest, was ik er niet meer geweest.
Dan had ik nu niet kunnen vertellen wat er is gebeurd,
wat dat met mij deed en hoe U er toch was,
ook al voelde ik er soms helemaal niks van.’

Het is bijna te veel
Misschien ook wel voor jou
Ik ben niet de enige die moeilijke dingen meemaakte of meemaakt
Ik hoef de krant maar open te doen en te lezen over Afghanistan, Somalië
en dichterbij over toeslagenaffaires en kindermisbruik

Het is bijna te veel
Maar je bent niet alleen
Dat kan ik zeggen
omdat het bijna te veel was

6 december 2021 Pakjesavond

Het is niet
dat ik haar niet mis
Niet dat ik niet
aan haar denk

Het is er
Zij is er

Ergens
onder de oppervlakte
schuurt het
jengelt het
naar aandacht
die ik
niet schenken wil

zo dankbaar voor wat is
genieten van cadeautjes
lieve woordjes
samenzijn
in voorpret dingen
verzinnen
in zonnen zetten
van wie ik houd

daarin is zij ook
intens aanwezig
afwezig

opnieuw last minute
lelies gehaald
ze is er nog
steeds niet
zelf bij

18 februari 2022 Altijd komt de lente – Winter in mij (Het lied kun je hier horen)

Dwalend door een groene polder
Zie ik bloemen in het gras
Ik wil terug naar huis, naar zolder
waar tenminste niemand was

Toch blijf ik daar buiten lopen
In een levensgroot contrast
Blijf op goede dagen hopen
Maar de kou in mij zit vast

In mij is het winter
Donker, koud en stil
Maar buiten begint er
Lente, jong en pril

Misschien, als ik maar blijf stappen
Zie hoe lente zomer wordt
De kou in mij nog zal ontsnappen
en ook in mij weer warmte komt

Maar in mij blijft het winter
Donker, koud en kil
Buiten begint er
Lente, jong en pril

In mij blijft het winter
Donker, koud en kil
Maar ooit begint er
Lente, warm en pril

Door seizoenen te ervaren
In de wereld om mij heen
Komt mijn hart wat tot bedaren
Er is hoop, al voel ik geen
Er is hoop, al voel ik geen

Altijd komt de lente
Ook al voel het winter in mij
En lijken de momenten
Nog lange niet voorbij
Aan alles komt een eind

Altijd komt de lente
Ook al voel het winter in mij
En lijken de momenten
Nog lange niet voorbij

22 maart 2022 Vijf jaar

Ik ben nog steeds niet goed in rouwen
wel in tranen hard wegdouwen
en mijn geliefden fel afsnauwen
zonder dat ik weet waarom

Totdat na een aantal dagen
mijn hart mij komt bevragen
en ik blijf mopperen en klagen
En ik ineens bij tranen kom

Ik wil niet herdenken en niet stilstaan
bij wat was maar nooit zal gaan
maar daarmee doe ik ook geen recht aan
liefde die niet sterven kon

Dus vieren we vandaag een leven
dat niet bij ons is gebleven
en toch in ons werd verweven
en dat is zowel mooi als stom

30 juni 2022 Pappa’s rouwen ook

Wat als sterk zijn betekent dat je zegt wat je voelt
en vertelt en huilt en scheldt als het moet
wat als sterk zijn betekent dat je toont hoe het gaat
zonder oordeel of verschuilen of dat je gevoelens wegpraat
wat als sterk zijn betekent dat je rauwheid toont
je niet verbergt dat ook in jou die diepe pijn woont

Je bent pappa van het kind dat hier niet meer is
altijd pappa en altijd is er ergens dat gemis
Je bent pappa van je dochter, pappa van je zoon
wees maar sterk in de zin van: dit ben ik gewoon

16 oktober 2022 Baby loss awareness week

Baby loss awareness week
maakt mij niet bewust
van wat ik verloor
maar helpt me toch
ruimte te nemen
en te worden gehoord

Baby loss awareness week
is er meer voor wie niet weet
dat je hart uit je lijf werd gerukt
toen je baby overleed
luisteren, ernaar vragen helpt
omdat de ander nooit vergeet

Baby loss awareness week
als het er mag zijn
zowel de blijdschap als het gemis
kan je beter omgaan met de pijn
dan als je doet alsof
het er niet is

23 oktober 2022 Kwetsbaarheidskater

‘Je hebt gewoon een vulnerability hangover,’ zegt mijn Lief en kijkt me aan
Ik denk: o ja, en besluit vandaag niet mee te gaan
hoewel ik pas rond negenen was opgestaan
en dacht dat het nu vast wel weer zou gaan

Maar toen ik zat met mijn koffie en mijn Bijbel op schoot
voelde ik pas hoe diep en hoe intens en hoe groot
het was wat ik gisteren ontving en heb gegeven
en dat ik dit alles eerst eens goed moest doorleven

Dus besluit ik de eenzaamheid op te zoeken
en mijn hart te laten rusten, huilen en vloeken
Want ik heb een kater, niet van drank maar van zijn
van het absorberen van kwetsbaarheid en pijn

Gewoon een kater, omdat na zo’n intense dag
de leegte, zinloosheid en vermoeidheid zijn slag
probeert te slaan op mijn gezegende ziel
die honderd procent wás, broken but real

Met zoveel anderen die net als ik kwetsbaar durfden zijn
en mensen laafden met hun beelden van liefde en pijn
zichzelf in hun werk lieten zien en bevragen
en daarmee Gods liefde de wereld in dragen

Ik heb een kwetsbaarheidskater en neem even de tijd
om bij te komen, ook echt vol dankbaarheid
Ik probeer te rusten, en terug te gaan naar de Bron
van waaruit al die schoonheid en Kunst begon

12 januari 2023 Sponsorkind

Je kwam in ons gezin
zonder in ons gezin te zijn
We leefden met je mee
zonder te weten hoe het echt was

Er groeide een band:
wederzijdse interesse
Bidden en delen
genieten van successen
Janken om de pijn
in je lijf en je gezin

Ineens is het voorbij
we gaan je niet ontmoeten
geen brieven meer van mij
met liefs en steeds de groeten
van mij en de mijnen
voor jou en de jouwen

verbonden per brief
had ik jou lief

22 februari 2023 Davida Words & More

Zeven uur.
Ik zou toch blij moeten zijn.
Ik sta op en begin mijn dag zoals ik dat altijd doe, maar wil niet nadenken.
Gauw aan het werk.

Tien uur.
Hoe laat moet ik eigenlijk weg, toch eens kijken, kwart over elf.
Misschien mijn Lief eens inlichten.
Ik wil nog steeds niet nadenken. Wat is er aan de hand.

Elf uur.
Ik maak me klaar, zing ondertussen wat en zit op tijd op de fiets naar het station.
Vreemd dat ik niet blij ben. Eerder bezorgd en nerveus.

Het grijpt me naar de keel
In plaats van trots en blij
Voel ik me bang en klein
Oude stemmen klinken

Wie denk je wel dat je bent
Dat lukt jou toch niet
Hoe durf je een andere naam te gebruiken
Je valt zo door de mand

Ze klinken hard en indringend
Maar ik fiets toch door
Stap in de trein, wandel erheen
We zijn veel te vroeg

Nu kan het landen:
Ik ga het eindelijk doen.

Ik word hartelijk ontvangen
We lopen rustig alles door

Ik krijg codes en nummers
Websites en webinars
Het klinkt vanzelfsprekend
Natuurlijk ga jij dit doen

Als ik vertel dat ik hier sinds 2007 over nadenk
hoor ik terug dat dat vaak zo is
Óf iemand hoorde er gisteren over en begon vandaag
Óf iemand heeft er heel, heel lang over nagedacht

Ik behoor tot die laatste categorie
Na lang wikken en wegen is het zover

voordat ik vertrok
zong ik nog snel mijn eigen lied:

Ik stap uit het duister
Schud het vuil van me af
Ga midden in het Licht staan
Want dit is mijn dag
Ik laat los wat me hindert
Het oordeel, de pijn
Want ik ben geroepen
Om een stralende bruid te zijn

Ik zing het straks nog een keer. Want ik bén wel blij, ondanks die paniekerige onzekerheid. Diep van binnen ben ik trots dat ik het eindelijk heb gedaan.

Vandaag werd het officieel. Ik ga door met waar ik al jaren mee bezig ben, maar vanaf nu vanuit mijn bedrijf: Davida Words & More. Ik wil met liefde en aandacht voor de ander zingen, spreken, schrijven, redigeren, vertalen, coachen en lesgeven. Met woorden die raken.

15 september 2023 Hoop zonder hoop (het lied kun je hier horen)

Let the God of hope
Fill us with all joy
Fill us with all peace
As we trust in Him

So that we overflow, overflow in hope
By the power of the Holy Spirit
Fully persuaded that He’ll do as He promised
For He Himself is our hope

So that we can rejoice, can rejoice in trouble
By the power of the Holy Spirit
Fully aware that He’s there with us
For God Himself is our hope

6 oktober 2023 Zitten en luisteren (het lied kun je hier horen)

I have tried and I have tried
Just to sit and be still
But my mind was occupied
Too busy to hear Your will

I want to sit at Your feet
Receive what You say
Lord it’s You I long to meet
I want to go Your way

Here I am Lord again
I turn to You as I am
Making a choice
To give You what I can
Making a choice
To bring You all I am

When I sit at Your feet
In Your presence I’ll be
‘Cause You are what I need
Your face shines on me

But even if I fail
To stay at Your feet
Then Your love will still prevail
You’re so good to me

Here I am Lord again
I turn to You as I am
Making a choice
To give You what I can
Making a choice
To bring You all I am

31 oktober 2023 Come To The Water (het lied kun je hier horen)

Standing on the beach, almost on my own
Looking at the sea, all is calm and quiet
Suddenly a man is walking on the water
The sun breaks through the sky, he’s right there in the spotlight, saying:

Come to the water, it’s where you’ll find me
Come to the water, ’cause you’ll find me there
Come to the water, take my hand now
Come to the water, ’cause you’ll find me here

I’m still standing there, looking from afar
Wondering if I should accept his invitation
I’ve been there before, when the waves were rough
Now it’s calm and still and with some hesitation I decide to

Come to the water, it’s where I’ll find him
Come to the water, ’cause I’ll find him there
Come to the water, I take his hand now
Come to the water

Do I dare to trust again?  
Lay my life back in His hands?
When He calls me to the water
I’ll be listening

17 augustus 2024 Scheidslijn

Ik weet het toch
Ook dit zal voorbij gaan
Worgende greep
Vlammend besef
Stalen muur
Er is geen
Zij is niet
Wij zijn hier

Zij zijn niet hier
Wij zijn niet daar
De kloof van de dood scheidt ons