Overleden baby

Lieve vader, moeder of betrokkene,

Je hebt deze pagina waarschijnlijk gevonden omdat jouw baby’tje is overleden of de baby van iemand van wie je houdt. Gecondoleerd. Wat verschrikkelijk.

Je wordt misschien overweldigd door gevoelens en door wat er allemaal geregeld moet worden. Dat is heel normaal en begrijpelijk. Omdat er wat dingen waren die ons hielpen toen ons dochtertje overleden was, geef ik die hieronder door.

Ik hoop dat je veel steun zult ontvangen van de mensen om je heen. Onderaan deze pagina staan links die je verder kunnen helpen. Ook kun je op deze website blogs en gedichten vinden die ik schreef over rouw. Ik hoop dat die je woorden en herkenning geven voor wat je doormaakt of je helpen begrijpen waar de ander doorheen gaat.

Met liefs, Ineke

• Je kunt geen afscheid nemen als je niet eerst welkom heet. Neem de tijd om je kindje te ontmoeten en te leren kennen voor zover dat kan. De rest komt helaas al snel genoeg.
• Je kunt je kindje niet meer het leven geven, maar nog wel op de wereld zetten. Bevallen van een overleden baby is heel zwaar. Je weet dat het moet gebeuren, maar toch. Mij hielp het om te weten dat ik dit nog voor mijn kindje kon doen: haar op de wereld zetten.
• Blijf met je partner praten, ook al lijkt het alsof jullie het totaal anders beleven. Geef elkaar de ruimte om te rouwen zoals de ander nodig heeft en zoals jij nodig hebt, maar vertel elkaar wel wat je denkt, voelt en doet. Wij deden dat door elke dag samen te wandelen en gewoon maar te vertellen wat we dachten. Soms begrepen we elkaar, soms niet zo, maar we hadden in elk geval contact.
• Wees open over wat je denkt en voelt. Desnoods op papier. Het helpt om je gedachten uit te spreken, te schrijven, of te tekenen. Je krijgt er dan meer zicht op.
• Als je levende kinderen hebt: zorg dat er mensen zijn die zich over hen ontfermen, want zij hebben ook verdriet.
• Iemand zei tegen ons: ‘Je moet door het dal heen wandelen. Je moet er niet in gaan zitten en ook niet doorheen rennen, maar er rustig doorheen lopen.’ De dood van je kindje is wat Psalm 23 noemt ‘een dal van de schaduw van de dood’. Het is megaheftig en onvoorstelbaar verdrietig. Het kost tijd om daarmee te leren leven. Neem die tijd. Neem de ruimte die je nodig hebt om met alles wat er bij dit grote verlies komt kijken, te leren leven.
• Rouwen is eenzaam. Je moet het zelf doen. Maar als ik ergens van overtuigd ben geraakt in de afgelopen jaren, is dat God je niet alleen laat. Hij is iedere seconde heel dicht bij je. Ik wens je toe dat je dat op den duur zult merken. Het lied ‘we are not alone‘ luisterden mijn Lief en ik op de dag van de bevalling en de dagen erna keer op keer op keer op keer.
• Verder wil ik je graag wijzen op mijn boek Als er niets meer klopt. Ik hoor terug dat het ook ‘fijn’ is om te lezen voor mensen om je heen om iets te begrijpen van wat het betekent om een baby te verliezen. Het boek is ook in het Engels beschikbaar.
• Bij stichting Stille levens vind je veel informatie die je nu goed kunt gebruiken.
• De begrafenis van onze Amanda werd verzorgd door Ruth van Ima afscheidszorg. Zij was liefdevol en zorgzaam en ook haar collega’s. We bevelen hen van harte aan.
• Je kunt je aanmelden bij Stichting Lieve Engeltjes om in contact te komen met andere ouders van een overleden baby.
• Ik kwam met stichting Rouwkost in aanraking toen ik een van hun boeken redigeerde. Je vindt er verhalen en ook mensen die met je op willen trekken.