Gebroken

Hoe gaat het met je, vroeg ze
Ik moest even denken
situaties wegen
vertwijfeld stilstaan

Die dingen als goed evalueren
doet geen recht aan wat het me kost
Maar slecht dekt de lading ook niet
Het is een hortende curve

Gebroken ben ik
En verzadigd
Niet slecht, niet goed
Wel genoeg

Een staat van zijn
zonder te weten hoe
de stukjes bij elkaar te leggen
Of aan elkaar te lijmen
Misschien eerder bij de stukken neerzitten
En zeggen dit is het dus

Waar moederschap faalde
vooral schaamte en moedeloosheid is
Bloeit veel genade
Ontstaat een heleboel

Gebroken
Stukken die niet aan elkaar passen
Maar naast elkaar bestaan
Soms pijn doen
Irriteren
Woest maken
Verwonderen

Gewoon gebroken moeder zijn
omdat uiteindelijk dat is wat je kan
jezelf geven
beetje bij beetje uitdelen