Gelovig Rouwen Leven Liefhebben
Ze zit er precies tussenin. Een jaar jonger dan mijn neefje, een jaar ouder dan mijn nichtje. Als ze was blijven leven. Maar ze is voor altijd een te vroeg geboren, overleden baby. Ik ben op de verjaardag van een ander neefje. Mijn nichtje… Continue Reading “Liefhebben”
‘Het lijkt wel alsof sommige mensen denken dat ik alleen maar aan het rouwen ben’, verzuchtte ik een tijdje geleden. ‘Vind je het gek?’ antwoordde mijn Lief. ‘Dat is toch ook waar je over schrijft.’ Het ging al vaker door mijn hoofd. Ik schrijf… Continue Reading “Niet alleen maar rouwen”
For English, click here Het is vandaag 8 juli. Twee jaar geleden was ik uitgerekend en liep ik op deze dag naar het grafje om er iets neer te leggen bij wijze van verjaardagscadeau. Vorig jaar en vandaag deed ik dat weer. Vandaag voelt… Continue Reading “Zwijgen”
For English, click here Het is twee jaar geleden vandaag dat we de meest vreselijke boodschap hoorden die je maar kan krijgen over je kind: ‘Het spijt me, …’ De dood kwam nog nooit zo dichtbij. Binnenin mij was onze dochter gestorven. Onze dochter… Continue Reading “We are not alone”
For English click here ‘Eerst moet je het eerste jaar door zien te komen’, zeiden ze, en dat deden we. ‘Daarna het tweede…’ kwam er direct achteraan. Ik kon er destijds niet over uit dat je hier niet overheen zou kunnen komen. Dat je… Continue Reading “Het tweede jaar doorkomen”
For English click here Ineens is het er weer. Grotesk, opdringerig, ongelofelijk pijnlijk. Een schreeuw die eruit wil maar blijft steken ergens halverwege. Een snik die gehoord moet worden, maar stokt, nog niet wil komen. Zo heb ik een aantal dagen rondgelopen. Ik voelde… Continue Reading “Golven”
For English click here ‘Hoe oud zijn je kinderen?’ vroeg een vriendelijke vrouw die ik nog niet kende op een verjaardag. Ik slikte, dacht even na, en besloot de waarheid te vertellen: ‘15, 13, 11, 9 en de jongste is overleden.’ Het was even… Continue Reading “De stilte doorbreken”
For English, click here ‘Eerst moet je welkom heten. Want als je niet welkom heet, kun je geen afscheid nemen.’ Deze wijze en geruststellende woorden hoorden we vandaag anderhalf jaar geleden, toen we voor het eerst van ons leven een uitvaartverzorgster op bezoek kregen.… Continue Reading “Welkom heten”
For English, click here Ineens staat het weer levensgroot voor me. Ik kan er niet omheen, maar probeer uit alle macht te doen alsof er niets aan de hand is. Ik zie moeders met baby’s en peuters. Ze zijn samen met mij op het… Continue Reading “Weer naar school 2”
For English click here Gisteren speelde en zong ik in de kerk. Ik vind dat heerlijk om te doen, maar met sommige liedjes heb ik het moeilijk. Zoals ‘Good, good Father’ dat we deze keer zongen. Ik vind dat een mooi, maar pijnlijk lied,… Continue Reading “Volmaakte weg”
Click here for English Soms weet ik het allemaal even niet meer. Dan staat verdriet zo pal voor m’n neus dat ik even niets anders meer kan zien. Het grijpt me naar de keel en beneemt me de adem. Ik wil rennen of heel… Continue Reading “Wat als je het er allemaal gewoon laat zijn”
For English click here En daar stonden we dan. Opnieuw. Nu niet om te begraven, maar om te herdenken. Nadat de kinderen uit school kwamen en de thee met lekkers op was, reden we naar de begraafplaats toe en wandelden weer naar haar grafje.… Continue Reading “Herdenken”